Het verschil tussen Socialisme en NeoLiberalisme
In termen van Kapitalisme en Communisme (van community) zijn:
• Socialistische oplossingen vaker een combinatie van beide (dus ook met ruimte voor Sociaal en Solidariteit)
• NeoLiberale oplossingen meer van dat 1e (Marktdenken, winst-denken en verdienmodellen)
Wat voorbeelden van verschillen:
(tussen Socialisme en NeoLiberalisme)
*)
• Bij een basisbehoefte en/of publieke voorziening is er geen winst-oogmerk, dit is onnodig en vaak zelfs immoreel (dan ook onwenselijk). Ook kan de overheid dan nog regie houden wanneer dat gewenst is. Het is cruciaal iets ook zo te laten als een monopolie- of kartel-aspect op de loer ligt. Iets wat toch tot marktproduct wordt gemaakt wordt meestal snel duurder voor de burgers omdat dan ook moet gaan worden betaald voor het zogenaamde "rendement" voor de beleggers, aandeelhouders of (roof)investeerders.
• Bij een marktproduct is wel een winstoogmerk. Iets is of wordt gemaakt tot een verdienmodel met winst/rendement als doel. Dit hoeft geen probleem te zijn als dit 100% zeker bijdraagt aan een hogere kwaliteit in combinatie met een lagere prijs. Cruciaal is dat monopolie- of kartel-vorming altijd wordt voorkomen (al dan niet stilzwijgend). Deze zaken zouden bewaakt moeten worden door de mededingingsautoriteit.
(ACM in NL, echter lijkt het dat deze niets doet gezien de mega-winsten en mega-salarissen en mega-bonussen bij bijvoorbeeld de banken, supermarkten, energiebedrijven, internetproviders en de prijzen in de zorgsector en woonsector wegens te weinig tot geen concurrentie en aanbod)
| Onderwerp | Socialistische oplossing | NeoLiberale oplossing |
| Verhouding samenleving/overheid en economie | De Economie staat ten dienste van de Samenleving en Overheid. | De Samenleving en Overheid staan ten dienste van de Economie. |
| Als hoeder van het volk heeft de staat de mogelijkheid tot overheids-(bij)sturing bij maatschappelijke vraagstukken (dat regie kan worden genomen om proactief maatschappelijke problemen te voorkomen of anders op te lossen) | ja Het is goed als bij maatschappelijke vraagstukken de overheid regie kan nemen. Dat vraagt dan wel om een betrouwbare overheid, die capabel is. In de socialistische tijd was dit zo en dat werkte goed. |
nee Het dienen van de belangen van alle burgers en bedrijven via regie van de overheid, ook wel overheidsbemoeienis genoemd, is slecht. De regie over de samenleving moet in handen zijn van "het grote geld" en commercie. De overheid is hiervoor verlengstuk. Dit kan gerealiseerd worden door de politici van de 342 gemeenten dezelfde discussies te laten voeren over bijzaken (verdeel en heers, rookgordijn, zand in de motor). Iets afbreken of verkopen is ook makkelijker dan iets opbouwen en behouden. |
| Het zou goed zijn als Nederland een Verzorgingsstaat is. (een overheid die er is voor de burgers en die kaders geeft voor optimale efficiëntie bij publiek geld bestedingen, optimale bestaans-zekerheid enzovoort.) | ja Toen dit zo was werkte dat goed. O.a. kunnen bijdragen naar vermogen. (gaat uit van vertrouwen, misbruik moet worden voorkomen) Gelijke lasten voor iedereen of de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten. |
nee Het narratief / frame hier is dat dit overheidsbemoeienis en betutteling zou zijn. Het alternatief is een zogenaamde Participatie-Samenleving (lees: een zoek-het-zelf-maar-uit samenleving en gaat uit van wantrouwen) De zwakste schouders moeten de zwaarste lasten dragen. |
| Woongelegenheid is een basisbehoefte*. | ja Toen dit zo was (volkshuisvesting) werkte dat goed. Tevens zegt Artikel 22 in de Grondwet dat bevordering (lees: verbetering) van dit een zorg der overheid is. Zo blijft de prijs voor de burgers het laagst. |
nee Wonen is een marktproduct* en dan ontstaat vanzelf voldoende aanbod met de beste kwaliteit en voor de laagste prijs. (tot nu toe is dit een sprookje gebleken) Of het nu huur of koop is, voor de burgers stijgt de prijs voor wonen jaarlijks sterk. |
| Volksgezondheid is een basisbehoefte*. | ja Dit is ook een publiek voorziening*. Toen dit zo was werkte dat goed. Tevens zegt Artikel 22 in de Grondwet dat bevordering (lees: verbetering) van dit een zorg der overheid is. Zo blijft de prijs voor de burgers het laagst. |
nee Door er een marktproduct* van te maken ontstaat dan vanzelf voldoende aanbod met de beste kwaliteit en voor de laagste prijs. (tot nu toe is dit een sprookje gebleken en voor winst- maximalisatie zijn veel ziekenhuizen gesloten) Voor de burgers stijgt de prijs voor zorg jaarlijks sterk. |
| Werken moet lonen. Het geld moet wel eerst worden verdiend. (om ook te kunnen uitgeven) | ja Toegevoegde waarde wordt geleverd door menselijke arbeid (actief). |
nee Toegevoegde waarde wordt geleverd met kapitaal en winst (passief). Daarom moet kapitaal systemisch beloond worden met nog meer kapitaal en vrijgesteld worden van belasting. |
| Energie is een basisbehoefte*. | ja Ook is het een publieke voorziening*. Dan blijft de prijs voor de burgers het laagst en de infrastructuur het beste op orde. |
nee Het moet een marktproduct* zijn. Een monopolie- of kartel-aspect van aanbieders is wel onwenselijk, maar onduidelijk of daar proactief op wordt gelet. (niet dus) |
| Het zou goed zijn als OV een publieke voorziening* is. | ja Dan blijft de prijs voor de burgers het laagst en de infrastructuur het beste op orde. |
nee Het moet een marktproduct* zijn. Een monopolie- of kartel-aspect van aanbieders is wel onwenselijk, maar onduidelijk of daar proactief op wordt gelet. (niet dus) |
| De economie moet altijd groeien, bijvoorbeeld door middel van prijsopdrijving (hogere prijzen voor hetzelfde), bevolkingsgroei, oplopende staatsschuld enzovoort. | nee Economie zegt namelijk niet iets over of dit dan ook bij de burgers terecht komt. En of ze de opofferingen hiervoor wel willen. |
ja Het draait namelijk om geld en om de economie te laten groeien moet ook de bevolking blijven groeien. (als een piramide-spel) |
En zo zijn er nog veel meer onderwerpen waaraan kan worden gedacht: de voedselvoorziening, veiligheid (defensie, grensbewaking, handhaving en justitie), infrastructuur, bibliotheken, betaalbaarheid, kunnen rondkomen, bestaanszekerheid, lobby, voor wie is de volksvertegenwoordiging er, patenten uit onderzoek met publiek geld, (massa) migratie, verdeling, onderwijs, kinderopvang, inflatie, staatsschuld, belasting, onze pensioenen enzovoort.
Omdat NeoLiberale partijen de laatste decennia bij verkiezingen steeds de meeste stemmen kregen is NeoLiberaal beleid steeds verder doorgevoerd:
• Kabinet Balkenende3: CDA, VVD
• Kabinet Balkenende4: CDA, PvdA* en CU
(o.a. zorgstelsel omzeep)
• Kabinet Rutte1: VVD, CDA en PVV (als gedoogpartij)
(o.a. ministerie van VROM omzeep)
• Kabinet Rutte2: VVD en PvdA*
(o.a. invoering verhuurderheffing waardoor woningbouw omzeep)
• Kabinet Rutte3: VVD, CDA, D66 en CU
(o.a. kinderopvangtoeslag debacle)
• Kabinet Rutte4: VVD, D66, CDA en CU
(o.a. pensioenstelsel omzeep)
• Kabinet Schoof (Rutte5/Wilders): PVV, VVD, NSC en BBB
*) (PvdA doet dus ook als een NeoLiberale partij, links praten rechts doen)
Tot grote zorg en verbijstering van velen, zijn daarbij ook veel basisbehoeftes* en publieke voorzieningen* tot marktproduct* en verdienmodel gemaakt. Met het logische gevolg dat alle burgers hiervoor dan ook steeds duurder en duurder uit zijn dan nodig. Ook heeft dit tot veel grote maatschappelijke crisissen (crises) geleid, die nog steeds niet zijn opgelost en zonder ingrijpen steeds meer uit de hand lopen.
Via het lobby-loket van de overheid krijgen grote bedrijven en organisaties met veel geld steeds meer invloed op beleid. Hierdoor worden de burgers steeds meer tot melkkoe gemaakt als invulling van dat beleid: De burgers ten dienste van de economie (corporatocratie:en,nl). Terwijl wat we misschien meer zouden moeten willen is: De economie meer ten dienste van de burgers. Meer Gemeenschapsdenken, cq Socialisme.
