Haarlem

Artikel 22 (voorbeeld):
22.1: De Overheid treft maatregelen ter bevordering van de volksgezondheid.
22.2: Bevordering van voldoende woongelegenheid is voorwerp van zorg der Overheid.
22.3: De Overheid schept voorwaarden voor maatschappelijke en culturele ontplooiing en voor vrijetijdsbesteding.
Als de Overheid dat niet doet, wie dan wel? De Overheid is er voor het volk.

Een Grondwet is het (Sociaal) Contract tussen Overheid en Bevolking. Maar houdt de Overheid zich hier wel aan? Hiervoor kan worden gekeken naar het handelen van de overheid. Sinds in Nederland maar ook op meer plekken in de wereld het extremistische / fundamentalistische Neo-Liberalisme steeds meer de politieke agenda is gaan bepalen wordt de Grondwet steeds meer genegeerd. Dit kan ook niet anders, want de Neo-Liberale agenda en de Grondwet zijn niet verenigbaar. Ofwel het toepassen van Neo-Liberaal beleid kan enkel als de Grondwet wordt genegeerd. Denk bijvoorbeeld aan:
• alles aan "de markt" overlaten met de fabel dat "de markt" evt. problemen altijd automatisch zal voorkomen en oplossen, geen verantwoordelijkheid en regie bij de overheid meer nodig, problemen als gevolg hiervan afschuiven
• afbraak Defensie/veiligheid
• afbraak Onderwijs
• afbraak Volkshuisvesting + een Wooncrisis laten ontstaan en stug blijven wegkijken
• uitverkoop van alle grond in ons land (wat van ons allemaal was, wat de overheid had moeten beheren) aan speculanten (waardoor toekomstige generaties nergens meer een betaalbare woonplek kunnen vinden)
• afbraak Volksgezondheid
• het geven van de Zorg aan de markt + wachtlijsten laten ontstaan
• politici in coalities die weinig zinnigs meer doen, op de handen zitten en elkaar enkel nog bezighouden met onbenulligheden en rookgordijnen
• ons Geld in handen van enkel nog maar commerciële banken
• het laten ontstaan van (hyper)inflatie, steeds hogere voedselprijzen
• op de top 1% na de burger niet meer als mens, maar als consument, als melkkoe, als kip om te plukken
• enz.
Allemaal punten die haaks staan op Artikel 22.

Ook voor basisvoorzieningen als zorg en wonen is de markt dus opgelegd. En als er eens geen winstoogmerk is, wordt dat uitgelegd als staatssteun en dient dat volgens de Neo-Liberalen flink te worden bestraft met forse strafbelastingen. (bijv. verhuurderheffing)

"Een markt" heeft "consumenten" nodig. Echter volgens de Grondwet is een mens iemand die met een dak boven het hoofd zich kan ontplooien en dan ook kan bijdragen aan de samenleving. Maar volgens de Neo-Liberalen is deze "een woonconsument" die "een wooncarrière" volgt. En wanneer iemand ziek is, is iemand niet een mens die dringend zorg nodig heeft, maar "een zorgconsument". Blijkbaar willen de burgers dit zelf ook, want anders zouden ze toch wel op andere partijen stemmen? (bijvoorbeeld een partij die wel echt een volkspartij is en die liberalisme/vrijheid en democratie voor iedereen belangrijk vindt)

Artikel 22 van de Grondwet:
 
 

Als de Overheid zich aan de Grondwet had gehouden waren alle bovengenoemde maatschappelijke problemen nooit ontstaan of anders direct opgelost. Het Neo-Liberalisme, het niet houden aan de Grondwet, ligt ten grondslag aan alle maatschappelijke problemen op dit moment.

De SP pleit voor herstel hiervan, de SP pleit voor een Overheid die wel recht doet aan de grondwet en zich er wel aan houdt. Da's wel zo normaal toch?