Haarlem

Uit onderzoek door de gemeente (2016) blijkt dat Haarlemmers zich het meeste zorgen maken over de groeiende ongelijkheid in de stad. Haarlem voor iedereen betekent dat juist de gemeente oog moet hebben voor de gelijkwaardigheid van mensen. Iedere Haarlemmer moet dezelfde kansen hebben om zich te ontwikkelen, heeft recht op werk, op goed onderwijs, op een betaalbare en passende woning. De groeiende ongelijkheid is het gevolg van het beleid van de kabinetten Rutte en de gemeente kan een goede rol spelen om de groeiende ongelijkheid aan te pakken. Om te beginnen om te zorgen dat kinderen die opgroeien in armoede daardoor zo min mogelijk achterstand oplopen. Dat kan via inkomensondersteuning voor de ouders, maar ook door te zorgen voor schoolspullen, een sportlidmaatschap en een zwemdiploma voor alle kinderen. Sommige zaken zijn gerichte ondersteuning, andere zaken kunnen via algemene voorzieningen lopen. Door schoolzwemmen op alle scholen mogelijk te maken, profiteren alle kinderen in Haarlem.

Ongelijkheid mag echter nooit voortkomen uit discriminatie. Iedereen, van welk geloof, welke achtergrond, welke geaardheid hebben dezelfde rechten op werk, een huis, onderwijs en op een passende woning als anderen. Discriminatie, in welke vorm dan ook, zal daarom even hard worden bestreden als ongelijkheid.

Mensen gaan aan de slag, de gemeente heeft de taak om oog te hebben voor werk bij aanbestedingen van opdrachten aan derden. Ook moeten mensen met een beperking zoveel mogelijk kunnen meedoen met de maatschappij, of door het hebben van een baan of in een beschutte werkplek of door deel te nemen aan dagbesteding. Voor mensen met afstand tot de arbeidsmarkt komt er voor werkgevers een loonkostensubsidie tegenover. Het Rijk noemt dit garantiebanen.

Werk

• Werk moet zeker zijn en daarom stelt de gemeente de eis dat bij alle gemeentelijke opdrachten aan derden dat minstens 95% van het personeel in vaste dienst is. Een andere voorwaarde bij aanbestedingen is dat 10% van de banen bestemd is voor jongeren die net van een vakopleiding komen en bijvoorbeeld als leerling- timmerman aan het werk willen gaan. Zij werken (betaald) vier dagen in de week en gaan een dag in de week naar een Regionaal Opleidingscentrum (ROC), waar zij verder worden geschoold.
• Werkervaringsplaatsen voor jongeren die moeilijk aan het werk komen. De gemeente maakt samen met Haarlemse werkgevers een plan om jonge mensen via werkervaring weer perspectief op een echte baan te geven.
• De sociale werkplaats Paswerk blijft een belangrijke rol vervullen voor mensen met een beperking. Door hun ervaring en deskundigheid kunnen de medewerkers van Paswerk het goed inschatten bij wat voor een soort bedrijf en bij wat voor soort werk iemand het beste past. De SP wil daarom dat mensen met een beperking die nog kunnen werken eerst een periode bij Paswerk werken voordat zij bij een “reguliere” werkgever worden uitgeplaatst.
• Paswerk is ook een reguliere werkgever. Dankzij de SP heeft Paswerk nu ook mensen met een garantiebaan in dienst. Het aantal garantiebanen moet bij Paswerk worden uitgebreid.
• Er zijn ook mensen met een beperking die niet in staat zijn om bij een werkgever te werken. Zij komen in aanmerking voor een zogenoemde beschutte werkplek. De sociale werkplaats blijft die beschutte werkplekken aanbieden.
• De pensioengerechtigde leeftijd gaat verder omhoog. Veel werkzoekende 55 plussers komen moeilijk aan een baan. De gemeente moet projecten subsidiëren, waar ouderen, die langdurige werkloos zijn, aan het werk kunnen tegen betaling van het CAO loon.

Onderwijs

• Kinderen horen op school! Het mag niet voorkomen dat een kind thuis zit omdat er geen plaats is op een school van passend onderwijs. De gemeente neemt hier een actieve rol.
• Kinderen op de basisschool dienen zoveel mogelijk in de eigen buurt op school te gaan.
• Kinderen die van huis uit een achterstand hebben, moeten in staat worden gesteld om op school die achterstand in te halen door extra bijlessen en begeleiding.
• Sommige kinderen krijgen een te laag schooladvies omdat hun ouders hen niet ondersteunen, bijvoorbeeld bij het maken van huiswerk. Soms kunnen de ouders dat ook niet omdat ze de Nederlandse taal onvoldoende machtig zijn. Het schooladvies moet daarom rekening houden met de thuissituatie van de kinderen.
• Schoolzwemmen, juist voor de kleinere kinderen, wordt weer ingevoerd, zodat alle kinderen in Haarlem leren te zwemmen. Lichamelijke oefening wordt weer verplicht voor minimaal vier uur in de week. De SP is voor scholen die voorlichting geven over sportmogelijkheden, bewegingsleer en gezonde voeding.
• Het openbaar onderwijs legt regelmatig verantwoording over de besteding van de publieke gelden en de kwaliteit van het onderwijs af aan de gemeenteraad.
• Klachten van ouders over de kwaliteit van het openbaar onderwijs (waaronder pesten) worden gericht aan en afgewikkeld door de verantwoordelijk wethouder.
• Het lotingsysteem voor de middelbare scholen dient eerlijk te zijn, zodat ieder kind evenveel kans heeft op de school naar zijn keuze.
• Stageplekken. Haarlemse jongeren die een MBO of HBO opleiding volgen moeten gedurende hun studie stage lopen en die is soms moeilijk te vinden. De gemeente maakt samen met instellingen en werkgevers goede afspraken voor stageplekken.
• Het project van de gemeente om jongeren met veel schulden helpen hun leven weer financieel op de rit te krijgen moet worden uitgebreid. Iedere jongere met financiële problemen moet worden geholpen.
• De SP is voor een universiteit in Haarlem, maar dan wel een universiteit die voor een ieder toegankelijk en betaalbaar is. In Haarlem is geen plaats voor een elitair college, waar het collegegeld hoger is dan op de gewone universiteit en waar commercieel denken leidt tot het aantrekken van zoveel mogelijk expats.

Jong en oud

• Voor jonge kinderen en jongeren komt voldoende ruimte in de buurt. Om te spelen, te hangen en veilig te kunnen buitenspelen. Per buurt wordt er een plan gemaakt met buurtbewoners om te zorgen voor passende plekken en toezicht.
• Veel Haarlemse jongeren gaan uit in Amsterdam. Het aantal nachttreinen moet daarom worden uitgebreid.
• Veel ouderen willen zo lang mogelijk thuis blijven wonen of in elk geval in hun eigen buurt. Om dat mogelijk te maken gaan we initiatieven voor buurtzorghuizen mogelijk maken door samen te werken met woningbouwcorporaties en zorginstellingen.
• Daarnaast moeten er voldoende seniorenappartementen zijn in zowel de goedkope als de dure segmenten van de woningmarkt en in alle wijken van Haarlem. In of in de directe omgeving  van seniorenappartementen is zorg voorhanden en zijn gemeenschapsvoorzieningen. Goede voorbeelden daarvan zijn Kinheim en de Blinkert.
• In Haarlem zijn 48 hofjes, voornamelijk gesitueerd in het centrum. In deze hofjes vormen alleenstaande ouderen samen een gemeenschap. Er moeten ook in andere wijken in Haarlem van dit soort hofjes komen.
• Bij de dagbesteding moet rekening worden gehouden met ouderen die in een andere cultuur zijn opgegroeid en niet of slecht Nederlands spreken. Er zijn begeleiders die hun taal spreken of verstaan, zoals Turks of Marokkaans.
• Veel hulpbehoevende ouderen maken gebruik van voorzieningen als de thuiszorg, dagbesteding en het doelgroepenvervoer. De eigen bijdrage wordt afgeschaft.
• Het openbaar vervoer voor ouderen boven de 65 jaar wordt binnen Haarlem gratis. De voorbeeldfunctie is daarbij belangrijk. Als opa en oma met de kleinkinderen met de bus of trein gaan, zijn de ouders ook meer geneigd het openbaar vervoer te nemen. Verder is het een maatregel om de eenzaamheid van ouderen met alleen AOW tegen te gaan.